Outros livros que poderiam interessá-lo

• 

  Przeczucie - Wiersze wybrane...

  Płamen Siwow

  • 0
  • 0
  • 0

  Płamen Siwow (ur. 1970) – bułgarski poeta, publicysta, gitarzysta, kompozytor, autor tekstów piosenek, członek zespołu muzycznego Toczka BG. Wiele z jego tekstów funkcjonuje przede wszystkim jako piosenki, wykonywane zarówno przez grupę Toczka BG, jak również solowo. Tematyka jego utworów jest różnorodna – opiewa piękno przyrody, zagłębia się w świat ludzkich emocji, przeżyć, prowokuje, stawia egzystencjalne pytania. Znaleźć można w niej odniesienia biblijne, uniwersalne w swoim przesłaniu, jak również obrazy z otaczającej nas, nieraz brutalnej i smutnej współczesności.  
  „Przeczucie” to pierwszy wybór wierszy autora w języku polskim. 

  Ver livro

• 

  Intymne życie Moniki P

  Dawid Przybysz

  • 0
  • 0
  • 0

  Dobra, bez zbędnego pieprzenia. Mam na imię Monika i chcę Wam opowiedzieć krótką historię mojego życia. Obiecuję, że będzie śmiech, łzy i dobry seks (słaby niestety też). Podzielę się z Wami przemyśleniami i najbardziej intymnymi chwilami. Jako mężatka po trzydziestce zdałam sobie sprawę, że muszę w końcu coś zmienić, bo tak naprawdę nie jestem zadowolona z życia. Pracę mam spoko, ale szef jest odrażającym dupkiem i lubi często sypać obleśnymi tekstami. Mój specyficzny mąż przejawia dość dziwny fetysz, o którym przeczytacie później. Jedyne, czego możecie mi pozazdrościć, to przyjaciółki, z którymi nie sposób się nudzić.Mam do Was jedną prośbę. Nie dawajcie tej książki do przeczytania swoim facetom – niech lepiej nie wiedzą, co tak naprawdę o nich myślimy…Monika P.

  Ver livro

• 

  Za kulisami

  Cyprian Kamil Norwid

  • 0
  • 0
  • 0

  Cyprian Kamil Norwid 
  Polski poeta, prozaik, dramatopisarz, eseista, tworzył także prace plastyczne. Jego edukacja miała charakter niesystematyczny, można więc powiedzieć, że we wszystkich uprawianych dziedzinach sztuki był samoukiem. Będąc żarliwym miłośnikiem piękna, służył mu nie tylko jako poeta, ale także jako rysownik, akwarelista, medalier i rzeźbiarz.Zaliczany jest do grona największych polskich romantycznych poetów emigracyjnych: utrzymywał nie tylko osobiste kontakty, ale również literacką wymianę zdań z najwybitniejszymi postaciami z tego kręgu - Z. Krasińskim, A. Mickiewiczem, J. Słowackim, F. Chopinem. Jednakże charakter twórczości Norwida każe historykom literatury łączyć go z nurtem klasycyzmu i parnasizmu. W swojej twórczości stworzył i ukształtował na nowo takie środki stylistycznie jak: przemilczenie, przybliżenie, zamierzona wieloznaczność, swoiste wykorzystanie aluzji, alegorii i symbolu. Teksty Norwida nasycone są refleksją filozoficzną. Jeśli chodzi o postawę ideową, Norwid był tradycjonalistą, ale zarazem wrogiem wszystkiego, co nazywano nieoświeconym konserwatyzmem. Początkowo związany z warszawskim środowiskiem literackim (m. in. z Cyganerią Warszawską), większość swego życia spędził poza krajem. Przebywał w wielu miastach europejskich: Dreźnie, Wenecji, Florencji, Rzymie (podczas Wiosny Ludów), Berlinie, Paryżu, a w 1853 r. udał się do Stanów Zjednoczonych. Zza oceanu wrócił jednak na wieść o wojnie krymskiej (później jeszcze wielkie ożywienie poety wywołał wybuch powstania 1863r.), by zamieszkać w Londynie, a następnie ponownie w Paryżu. Tu też zmarł w nędzy, w przytułku, w Domu św. Kazimierza i został pochowany na cmentarzu w Montmorency. Żył nader skromnie, cierpiał z powodu nasilającej się stopniowo głuchoty i ślepoty, chorował na gruźlicę. Za życia zdołał niewiele ze swych utworów wydać, był twórcą niezrozumianym i niedocenianym, stał się wielkim odkryciem dopiero w okresie Młodej Polski za sprawą  obszernej publikacji pism poety przygotowanej przez Z. Przesmyckiego (pseud. Miriam), redaktora Chimery w latach 1901-1907. Wielkie zasługi dla przywrócenia Norwida literaturze polskiej uczynił autor wydania krytycznego Pism wszystkich (1971-1976) J. W. Gomulicki.Ur. 24 września 1821 w Laskowie-GłuchachZm. 23 maja 1883 w ParyżuNajważniejsze dzieła:  Vade-mecum (1858-1866), Promethidion. Rzecz w dwóch dialogach z epilogiem (1851), Bema pamięci żałobny rapsod (1851), Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie (styczeń 1856), Do obywatela Johna Brown (1859), Wanda (1851), Krakus. Książę nieznany (1851), Czarne kwiaty (1856), Białe kwiaty (1856), Quidam. Przypowieść (1855-1857), Cywilizacja. Legenda (1861), Archeologia (1866), Rzecz o wolności słowa (1869), Pierścień Wielkiej Damy, czyli Ex-machina Durejko (1872), Ad leones! (1883)

  Ver livro

• 

  Świeczka zgasła

  Aleksander Fredro

  • 0
  • 0
  • 0

  „Świeczka zgasła" to komediowa sztuka teatralna autorstwa Aleksandra Fredry.
   
  Główni bohaterowie sztuki opisani są w tekście po prostu jako „Pani” i „Pan”, jednak w toku akcji okazują się mieć na imię Władysław i Jadwiga. Pewnej deszczowej nocy przypadkowo podróżują wspólnie pocztowym dyliżansem, a po jego niegroźnym wypadku są zmuszeni spędzić razem trochę czasu w bardzo skromnej, zimnej i ciemnej izbie, będącej przypadkowo napotkanym schronieniem. Humor sztuki polega na skontrastowaniu dwóch zupełnie odmiennych etapów ich relacji. Początkowo, gdy nie widzą swoich twarzy i mają o sobie zdecydowanie niekorzystne wyobrażenia, traktują się bardzo obcesowo. Sytuacja zmienia się diametralnie, gdy zauważają, że są dla siebie nawzajem bardzo atrakcyjni.

  Ver livro

• 

  Manowce słów i milczenia

  Marek Waszkiewicz

  • 0
  • 0
  • 0

  Całkiem ładny kawałek poetyckiego tortu do degustacji Czytelnikom poszukującym wyrazu i sensu życia!
  Manowce słów i… milczenia to zbiór utworów powstałych na przestrzeni kilkudziesięciu lat.
  Jednak po wierszach wcale nie widać upływającego czasu, co może tylko świadczyć o ich wartości.
  Co innego, jeśli idzie o autora, którego ząb czasu gryzie, jak każdego śmiertelnika.
  Tematyka wierszy to życie człowieka z rozpaczą i radością, wątpliwościami i złudną pewnością siebie i świata wokół oraz świata duchowego, marzeniami i twardym realizmem za pan brat, czyli codzienność życia duchowego, jaka jest pisana każdej jednostce ludzkiej.
  Trzeba koniecznie zapoznać się z tekstami, które, z pewnością, swoją prostotą i jasnością przekazu, staną się integralną cząstką chwil zwątpienia i chwil radości Odbiorcy.
  Warto również zapoznać się z wierszami, żeby zrozumieć, że manowce słów i… milczenia są naszą codziennością, jak oddech!
  Nie życzę miłej lektury, bo ta wcale nie musi być miła. Nie pisałem tych wierszy, żeby ludzi bawić, tylko żebyśmy wspólnie się zastanowili nad sobą, wspólnie się nad sobą pochylili!
  Czy warto?
  Niech każdy sam sobie odpowie!
  Marek Waszkiewicz

  Ver livro

• 

  Janulka córka Fizdejki -...

  Stanisław Ignacy Witkiewicz

  • 0
  • 0
  • 0

  Dramat Stanisława Ignacego Witkiewicza opowiada o Neo-Krzyżakach, którzy pod wodzą wielkiego mistrza Gotfryda napadają oni i kolonizują barbarzyńską Litwę. Litwini są dzicy i zacofani, a Neo-Krzyżacy postępowi, przyświeca im przy tym pragnienie zaspokojenia metafizycznego głodu i odczucia dziwności istnienia. Witkacy w alegorycznej formie porusza temat upadku cywilizacyjnego i ludzkiej degeneracji.

  Ver livro